იაპონური იეროგლიფების ანაბანა

ამ ათიოდე წლის წინ, უფრო ზუსტად 8 წლის წინ განვიზრახე იაპონურის შესწავლა. დიდი შემართებით შევუტიე და… შედეგად 80 იეროგლიფი, კატაკანა, ჰირაგანა და რამდენიმე ასეული სიტყვა ვისწავლე ცოტა გრამატიკასთან ერთად. ვინც არ იცის იმის გასაგონად ვიტყვი, რომ იაპონური დამწერლობა შედგება საკუთრივ იეროგლიფებისაგან, რომელსაც იაპონელები კანძის უწოდებენ და ორი მარცვლოვანი ანბანისაგან, ჰირაგანასგან და კატაკანასგან, რომელსაც ერთად კანას უწოდებენ. თითოეულს ამ სამიდან თავისი დანიშნულება აქვს: იეროგლიფებს სიტყვების ფუძეების ჩასაწერად იყენებენ, ჰირაგანას ფლექსიების (თავსართ–ბოლოსართების) და სხვადასხვა ნაწილაკების დასაწერად და კატაკანას კი უპირატესად ევროპული წარმოშობის სიტყვების გამოსახატავად ხმარობენ.

ჰირაგანა და კატაკანა, ჩინეთიდან შესული იეროგლიფების გამარტივებული ნაირსახეობებია, ამიტომაც ჰქვია იეროგლიფებს კანძი, ანუ ჩინური სიმბოლოები იაპონიაში, ვინაიდან ისინი მათი არ არის. აი, ჰირაგანა და კატაკანა კი მათი საკუთარი გამოგონებაა და სწორად ეს ორი ანბანი მატებს იაპონურ დამწერლობას იმ ეშხს, რომელიც ჩინურს არ გააჩნია (ნუ, ყოველ შემთხვევაში ჩემთვის ასეა). სრული ორი წელიწადი მეყენა ვოლპეიპერად (რა საშინელი სიტყვაა!) ეს 80 იეროგლიფი, ჰოდა დღეს ძველი ნაცნობების გახსენება მოვისურვე და თითოეულ მათგანს როგორც ძველ მივიწყებულ ახლობელს ისე შევხვდი, ამიტომაც იყოს აქ… შემოვალ ხოლმე თვალს შევავლებ. ბოლოსდაბოლოს ეს ხომ ჩემი ბლოგია?!